De monding van de Esquines rivier.
Mangrove
Kleine kaaiman op de oever.
Eigenlijk veel te laat gaan we weer terug. Het begint al een beetje donker te worden en op de Rio Esquines zie je de ibissen en andere vogels hun slaapboom opzoeken.
Het is bijna helemaal donker als we aan het einde van de rivier de Golfo Dulce opvaren. En daarvandaan is het nog zo'n half uur varen over open water naar de lodge. Tot overmaat van ramp begint het ook nog te regenen en de zee heel wild te worden. Het is aardedonker als we uiteindelijk bij de lodge aankomen waar iemand met een zaklamp ons op de oever staat op te wachten. We zijn blij dat we er zijn maar vinden het allebei de moeite waard. Het was beregezellig en heel, heel mooi.
Na het eten neemt Kai ons mee voor een korte wandeling tussen de bomen en struiken door, rond en achter het zwembad van de lodge. Onvoorstelbaar hoeveel dieren er in het donker tevoorschijn komen maar pas zichtbaar zijn als iemand je daar op wijst. Kai weet ons heel veel te vertellen en aan te wijzen. Nooit geweten dat er in een donkere jungle zoveel enge beestjes om je heen zitten. Vooral de verschillende spinnen, waaronder een grote harige wolfspin en een bananenspin maken veel indruk.
Veel onschuldiger maar daarvoor niet minder mooi is hierna onze speurtocht naar kleine kikkertjes. Met een zaklamp zoeken we de struiken rond het zwembad af en ja hoor, we zien enkele van deze vertederende beestjes waar we een paar hele leuke foto's van kunnen maken.
Groen kikkertje hoog in de struik.
Hierna hebben we allebei de behoefte om lekker vroeg in bed te liggen. Als we van het restaurant naar ons huisje lopen kruipt er een slang over het pad. De dichte schoenen zijn dus niet voor niets. Voordat we het bed in stappen nemen we allebei nog een douche. Zonnepanelen zorgen in de lodge voor warm water en helaas hebben we door het weer, evenals gisteren weer koud water.