Aan de andere kant van de brug ligt Panama.
In de rij voor de douane.
Op deze manier zijn we nog nooit een grens over gegaan.
Na de nodige formaliteiten mogen we dan naar Panama lopen. Ja, lopen, de enige mogelijkheid om aan de andere kant van de grens te komen. Over een oude stalen gammele brug lopen we met onze koffers over versleten planken waartussen je het water van de rivier onder je ziet. Ans kijkt niet op of om en loopt heel geconcentreerd door, terwijl ik af en toe stop om een fotootje te maken.
Aan de Panamese kant van de brug is het weer in de rij staan, maar deze keer gaat het vlot en kunnen we na een kwartiertje een minibusje zoeken om ons naar Almirante te brengen.
Even later zitten we in een busje vol met jongelui gepropt. Op het dak van het busje ligt een hele stapel rugzakken en surfplanken en onze koffers kunnen er nog wel bij, hoewel een paar touwtjes alles is wat alle bagage op de plek moet houden. Na een dik uur rijden komen we in het plaatsje Almirante waar we in een watertaxi stappen die ons in 3 kwartier naar Bocas del Toro brengt. Wat een boottocht. Vooral het zitvlak van Ans heeft problemen met het kleine bootje over een wilde zee.
De watertaxi, klaar voor vertrek.
Met een klein bootje over een wilde zee.
In het plaatsje Bocas de Toro aangekomen pinnen we eerst wat geld, kopen we een paar flesjes water en genieten we van een kleine lunch met lekkere frietjes. Na kort rondvragen vinden we vervolgens een watertaxi die ons met een 10 minuten durend boottochtje naar het eiland Bastimentos brengt. Het 'bounty eiland' om bij te komen van de reis.
Uitstappen aan de steiger van de Eclypse de Mar Acqua Lodge voelt alsof je aangekomen bent in het paradijs. Wat een mooie lokatie. De lodge bestaat uit 2 kamers in het hoofdgebouw en 6 zeer luxe bungalowtjes die boven het water gebouwd zijn en alleen via een steiger bereikbaar zijn. Volgens ons hebben wij de mooiste bungalow gekregen. Heel veel privacy en heel veel luxe binnen evenals een paar glazen ruiten onder tafeltjes zodat je op de zeebodem kunt kijken. Buiten hebben we een eigen terras met heerlijke relaxstoelen en vanaf het terras kun je zo de zee in plonsen. Dat doen we de rest van de middag dan ook een paar keer.
Gezicht op de lodge.
Je kunt het slechter treffen .
Als je geen watertaxi wilt nemen ben je aangewezen op de lodge en dus ook op hun restaurant. Is geen probleem, die eerste avond krijgen we echt heerlijk te eten.
Helaas valt het plannetje om daarna op ons eigen terrasje van de zwoele avond te genieten letterlijk in het water. Het begint te regenen. Als we dan maar besluiten om naar bed te gaan voelen we ons midden op het water zo op ons gemak dat we voor wat frisse lucht met alle deuren wijd open gaan slapen.
De zonsondergang vanaf je eigen terras.
